Sule: Protestna pjesma-priča No.13

Pojavom Ivice Percla rađa se domaća protestna pjesma. Nekadašnji ritam-gitarista Robota prvi lansira protestnu pjesmu u Jugoslaviji i doprinosi njenom širenju.

Počeo je interpretacijom hitova Boba Dylana i Donovana, ali ubrzo prelazi na sopstvene kompozicije.

Ivica Percl

U protestnim pjesmama Percl uvijek osuđuje rat i one koji stoje iza toga. Njegova muzika je pomalo uspavljivala slušaoce, ali srećom, zbog teksta pažnja nije popuštala.

Sve njegove pjesme nisu se pjevušile kao Novkovićeva „Stari Pjer“, već su neke od njih tjerale na razmišljanje, što je i bio cilj autora. Njegove šansone su bile prihvaćene, jer je zahvaljujući tekstovima brzo ostvario komunikaciju sa publikom.

Percla je teško svrstati u jednu kategoriju, šezdesetih je bio buntovnik i šansonjer.

   Druga polovina šezdesetih donosi trojicu značajnih autora protestne pjeme: Dragu Mlinareca i Ivicu Kiša iz Zagreba, dok se u Sloveniji pojavljuje Tomaž Domicelj.

-Prva afirmisana pjesma „Osmjeh“ Drage Mlinareca svrstava ga u prvu garnituru jugoslovenskog rocka. Pored izrazitih hit-pjesama, počinje se, uporedo sa šansonom, baviti i protestnom pjesmom, tako da stvara novi izraz „protestnu šansonu“.

Drago Mlinarec

-Ivica Kiš, pisac tekstova za Grupu 220, osniva sopstveni sastav Legija strasti i pravi protestne pjesme sa satiričnom žaokom.

-Tomaž Domicelj se pojavljuje 1967. godine kao protestni pjevač pod uticajem flower power pokreta, a moto mu je „Vodite ljubav a ne rat“. To je i osnovna poruka njegovih tekstova iz tog perioda.

(Little Sule)