Ružica Sokić, pozorišna, filmska i televizijska glumica, preminula je u četvrtak 19. decembra u Beogradu, u 79. godini, saopšteno je iz Ateljea 212
Rođena je 1934. u Beogradu kao kćerka trgovca i suvlasnika lista "Pravda" Petra Sokića. Još kao devojčica učestvuje u Dečjoj radio-dramskoj grupi Radio-Beograda, a godine 1958. diplomirala je glumu na Akademiji za pozorišnu umetnost u Beogradu. Kraće vreme bila je članica Savremenog pozorišta, da bi 1961. godine postala stalni član Pozorišta Atelje 212, gde je brojnim ulogama (prvenstveno savremenog i domaćeg repertoara) otkriti i potvrditi dar "rođene glumice“.
Igrala je na scenama skoro svih beogradskih pozorišta: u Narodnom pozorištu, Zvezdara teatru, Beogradskom dramskom, Gardoš teatru, KULT teatru, Otvorenom pozorištu studentski grad, Modernoj garaži, Pozorištu Slavija.
Glumila je u oko 40 filmova. Već za prvu ulogu ("Gorki deo reke", 1965, J. Živanovića) nagrađena je Srebrnom arenom na festivalu u Puli.
Najveće uspehe ostvarila je glavnim ulogama pevačice u filmu "Kad budem mrtav i beo“ (Ž. Pavlovića, 1967) i prostodušne uličarke u filmu "Žuta" (V. Tadej, 1973), za koju je u Puli nagrađena Zlatnom arenom, te sporednom ulogom majke kojoj sin gine u borbi u "Užičkoj republici“ (Ž. Mitrović, 1974), za koju je takođe nagrađena Zlatnom arenom.
Zapažene uloge ostvarila je i na televiziji, u komedijama B. Crnčevića i A. Popovića, te serijama "Ceo život za godinu dana“, "Rađanje jednog naroda“, "Zanati", "Samci".
Bavila se i pedagoškim radom, vodila je klasu glume na Akademiji umetnosti Braća Karić (1996-2000).
Knjigu "Strast za letenjem" objavila je 2010. godine.
(e-Novine)
Sahranjena je sjajna umjetnica! Slava joj, klanjamo joj se. Ipak nije uspjela u velikoj borbi za pravdu, nije povratila svoju djedovinu u Banjaluci. Mafija je jaca
ReplyDeletehttp://www.alo.rs/stari-alo/Ruzica_Sokic_Prete_mi_da_cu_zavrsiti_u_gepeku/28229