Početkom 1960-ih godina pod uticajem tada
popularnih Cliffa Richarda i The Shadowsa, došlo je do pojavljivanja brojnih
sastava.
Za 1961. godinu vezuje se prvi put nekoliko imena
domaćih rock (ili kako se tada govorilo, beat)
sastava: Sjene, Atomi, i Bijele Strijele,
svi iz Zagreba, te riječki Uragani,
o kojima se čulo tek nakon njihovog nastupa na Opatijskom festivalu, 1968.
godine, kada im se kao pjevač pridružio Dalibor Brun.
-Bijele
strijele su osnovane (na radnoj akciji izgradnje savskog nasipa), otprilike
istovremeno sa Sjenama i Atomima, ali su ih po popularnosti daleko nadmašile.
Štaviše Bijele strijele s razlogom možemo da nazovemo prvom jugoslovenskom rock grupom, prvenstveno zbog velike
popularnosti stečene na nivou cijele zemlje.
Počeli su sa „cover“ verzijama tadašnjih velikih
svijetskih hitova, ali su još tada shvatili neophodnost kreiranja sopstvenog,
orginalnog muzičkog materijala; te su prvi domaći sastav koji je počeo sa
izvođenjem kompozicija naših autora, uključujući i same članove grupe.
Uz to Bijele strijele su prve probile čvrstu
barijeru oko zabavno-muzičkih festivala, pojavivši se 1963. godine na
renomiranoj šlagerskoj smotri „Zagreb 63“.
Ovaj sastav je za vrijeme svog djelovanja održao
preko 700 samostalnih koncerata, nebrojno mnogo igranki, više puta se
pojavljivao na televiziji, što je također bilo „probijanje leda“.
Bijele strijele su iza sebe ostavile nekoliko singlova
s pjesmama „Strijele“, „Šeći ne trči“, „Ti si moje proljeće“, „Mrzim taj dan“ i
„Lađice“.
-Osim ova tri sastava, u Zagrebu se početkom
šezdesetih godina kao značajniji sastav tretirao i sastav Mladi, gitariste Željka Kovačevića-Pesa. Ovaj sastav, sa ovolike
vremenske distance ima veći značaj po svom pokušaju da osnuje udruženje
vokalno-instrumentalnih sastava u Jugoslaviji.
1963. godina se naprosto nameće kao godina naglog
preokreta u jugoslovenskom rock 'n' rollu. Nakon proboja koji su učinile Bijele
strijele dolazi do prave poplave izuzetno uspješnih domaćih rock sastava.
Naravno, ta uspješnost iz današnje perspektive
može izgledati smiješno, ali po nekim drugim, i danas značajnim parametrima
(kao što je tiraž ploča), može biti tumačena čak i na štetu savremenih bendova.
-Crveni
koralji su osnovani krajem 1962. godine u Zagrebu i prvobitno su se zvali
Crveni đavoli, ali da bi izbjegli neprilike izabrali su prilagodljivije ime.
VIS
Crveni koralji
I oni su počeli
„skidajući“ što preciznije i vjerodostojnije numere Shadowsa, da bi vremenom
repertoar obogaćivali i kompozicijama domaćih autora. Vrlo brzo su stekli
enormnu popularnost u cijeloj Jugoslaviji i u drugi plan potisnuli Bijele
strele-smjena generacija. Tri singla koji su Crveni koralji snimili u prvim
godinama svoga postojanja dostigli su srebreni tiraž (50.000 prodanih
ploča).Taj podatak još više dobija na težini jer je te 1963. godine jedini nosilac zlatne ploče bio je Cune
Gojković za singl „Kafu mi draga ispeci“.
U
mnoštvu beogradskih sastava koji izbijaju u prvi plan pravecii kopije Shadowsa,
izdvajaju se tri sastava-Zlatni dečaci, Siluete i Elipse.
-Tomi Sovilj je sa sastavom Zlatni dečaci nastupao po prvi put u hotel-restoranu „Mihajlovac“
šestog septembra 1963. godine. Svirali su kako je to u štampi najavljeno
„muziku za ples u brzom ritmu“, ali već poslije nekoliko nastupa Tomi Sovilj
odlazi iz sastava. Ubrzo nakon Tomijevog odlazka Zlatni dečaci se afirmišu na
igrankama u beogradskom Domu omladine, prezentirajući jedan nov pristup rock i
pop muzici. Osim „cover“ verzija svijetskih hitova Dečaci sviraju i svoje
obrade najpopularnijih djela klasične muzike, kao što su teme iz opere „Nabuco“
i „Labudovo jezero“. Ovakav pristup omogućio im je da relativno brzo snime
ploču za Jugoton, kao i da postanu prvi jugoslovenski sastav koji će snimiti
ploču za inostranu diskografsku kuču Philips. Zlatni dečaci su također prvi
jugoslovenski sastav koji je, doduše na prevaru, svirao u Engleskoj.
VIS
Zlatni dečaci sa Nikolom Karaklajićem
Naime, posredstvom internacionalnog šahovskog
majstora Nikole Karaklajića, uz to i prvog našeg DJ-a i zaljubljenika u
rock muziku, Zlatni dečaci su prošvercovani na
Ostrvo kao sudionici šahovskog turnira u Bognor Ridžisu.
Tom prilikom britanska štampa ih opisuje kao
„Jugoslovenski odgovor na Beatlese“. Zlatni dečaci su na poziv organizatora i
naredne godine putovali u Englesku, gdje su odsvirali svoje, a zatim se vratili
i veoma brzo potonuli na domaćoj rock sceni, koju je zapljuskivao drugi muzički
talas, daleko autentičniji i ubjedljiviji u kreativnom smislu.
(Little Sule)
No comments:
Post a Comment