Sule: No.3 - JAMES MARSHALL HENDRIX

JAMES MARSHALL HENDRIX

27.11.1942-18.09.1970.

Rođen je 27. novembra 1942. u Sijetlu, SAD. Od 1963. do 1966. pod pseudonimom Džimi Džejms je radio sa nizom rokenrol i bluz zvjezda – B.B. Kingom, Llitl Ričardom i Vilson Piketom. Svirao je sa grupom Isley Brothers i bio član benda Kertisa Najta.

Čes Čendler, bivši basista grupe Enimals, čuo ga je u Grinič Vilidžu i poveo u Englesku.

Krajem 1966. nastao je trio Jimi Hendrix Experience, po mnogim hroničarima prva grupa hard zvuka u istoriji roka.

Hendriksov zapanjujuće snažan psihodelični blues, nadmoćan stil pjevanja, tekstovi pod uticajem droge i Boba Dilena, uzbuđujuća seksualnost i iznad svega nevjerovatna gitarska tehnika, učinili su da je njegova pojava ostavila trenutan i ubjedljiv utisak.

Nakon prva tri singla „Hey Joe“, “Purple Haze“ i „The Wind Cries Mary“, 1967. iIzdaje prvi album „Are You Experienced“.

Postao je zvjezda na Monterey pop festivalu 1967. kad je na kraju svoga fascinantnog nastupa zapalio gitaru.

Slijedeće godine izdao je dva izuzetna albuma „Axis: Bold Of Love“ i „Electric Ladyland“.

No, već 1969. bio je sve više obuzet drogom a sve manje muzikom, raspustio je grupu, posvađao se sa Čendlerom i pravio izgrede, pa je stalno bio pod prismotrom policije. Posljednji pravi koncert svirao je na Woodstocku avgusta 1969. godine. Krajem te godine osnovao je grupu Band Of Gypsies i gotovo je odmah raspustio.

Avgusta 1970. posljednji put je nastupio uživo na ostrvu Vajt. Petnaestog septembra, telefonska sekretarica Česa Čendlera zabilježila je Hendriksovu očajničku poruku „Čovječe, pomoć mi je tako potrebna“. Ugušio se prilikom povraćanja 18. septembra 1970. godine u Londonu.

Kraljević ili šoferčina

Kažu da je od 1955. godine, pa narednih 20 godina, koliko je trajala karijera Elvisa Prislija, on stvarao istoriju rokenrola. Možda je to i istina, ali ja mislim da je ovaj „produkt američkog društva“ imao samo sreće jer je bio lijep k'o slika, zatim, imao je glas sličan „crnoj braći“ i, naravno, što je i najvažnije, bio je bijelac, pa je kao takav služio samo kao „bijeli odgovor“ na pojavu i sve veću popularnost „izumitelja“ Bo Didlija, Čak Berija i Litl Ričarda, koji su, opet, bili crni k'o ćumur.

Opet kažu da je Prisli bio jedini priznati „kralj rokenrola“ - priznali ga bijelci. Možda i jest' tako, ali moj se zvao malo drugačije. Bio je poštovan kao kralj i obožavan kao Bog.

Pravo ime mu je bilo Džems Maršal Hendrix.

Za naredni mjesec preporučujem grupu Big Brother & The Holding Company i album „Cheap Thrills“.

S poštovanjem, Little Sule.